Wat heerlijk om al je frustratie's en zorgen te kunnen ventileren. Het lijkt me vreselijk om een binnenvetter te zijn zeg! Nu heb ik er wel altijd last van, dat ik ook moet huilen als ik boos ben en dat vind ik wel vervelend maar ik ben het weer kwijt!
Er wordt contact gezocht met de juf, er wordt naar een oplossing gezocht, ik ga van de week nog eens met juf praten, en hopelijk komt dan alles weer goed.
Verder kreeg ik nog veel complimenten van de directrice die toevallig dinsdag een tijdje in de klas had meegedraaid voor observatie. Randy is erg beleefd, zat keurig rustig en heel geconcentreerd te werken, wist heel goed uit te leggen welke taken hij moest doen en hoe. De andere kinderen in de klas lijken hem ook aardig te vinden. Zij vond hem een heel lief, sociaal en pienter ventje.
Dus ik ben ook wel gerustgesteld: mijn zoon is echt geen vechtersbaas!
Als hij nu uitgedaagd wordt om te vechten moet hij nee leren zeggen, ookal vecht zijn beste vriendje wel, of zelfs als die begint met vechten dan moet hij leren weg lopen. Vechten hoort niet!
En vanmorgen ging het al gelijk goed, hij zei tegen zijn vriendje dat hij van zijn moeder niet mag vechten. Brave knul!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten