Gewoon BLEGH!

Zo'n dag dat je het gewoon in ene zat bent, om ie-de-re ochtend weer de kinderen achter hun vodden aan te zitten 'kleed je aan, eet door, drink je melk op, we moeten naar school, kom hier, gel in je haar, je moet je tanden poetsen, trek je schoenen aan, je jas aan, sjaal om, moet je geen muts op, denk aan je wanten' en tussendoor roept de ander continue 'mamma, mam, maahaam, mamma, mam, mam, mamma' AAAAAAAAAAAAARG!

Onderweg naar school, vooral geen hand geven, en dan 10 x vallen en dan steeds huilen, en getild willen worden *zucht*.

Eindelijk op school, krijg dan Everest meer weer mee terug, die wil ook blijven 'nee dat kan niet jij moet nog een jaartje wachten voor je naar school mag' en dan GILLEN MAAR!! *zucht* Weer tot 10 tellen en weer door, naar huis. Op de terugweg weer 10 x vallen en huilen, en nog harder huilen omdat ik het vertik haar te tillen.

Dan boodschappen doen, we pakken de auto maar want er moet veel gehaald worden. -12 Dus de auto moet van binnen ook gekrabt worden, krabber werkt in ene maar half grrrrrr.

Supermarkt verloopt soepeltjes, geen gezeur over wel/niet in de kar. Bij de auto achterklep open: shit vol met honkbaltroep dus de boodschappen moeten voorin. Achterklep wil niet meer dicht AAAAARG heb ik dat!! Na 30 x dichtgooien en daarna smijten vol aggressie even mijn woede afgereageerd op Tino aan de telefoon en toen nog een keer een poging gedaan maarnee hoor. Dus ipv naar de Hema en het dorp in, maar naar huis met een klep die niet dicht kan. Gelukkig klapt ie niet open en ben ik veilig thuis.

Thuis olie op het slot gespoten maar ook dat mag niet baten, grotere GRRRRRRR.

Afijn, boodschappen uitpakken en voor de zoveelste keer vandaag 'mamma, mam, mahaam, mammaaaa, maaaaam, mamma, mam' en nu ff rust. Everest zit op de bank tv te kijken met wat drinken, ik eet eindelijk mijn broodje en zit achter de laptop. Pffffff pas 10.30 dus de rest van de dag moet nog komen. Straks weer op en neer naar school, en iedere keer als ik naar school moet krijg ik het kouder en kouder en wordt ik moeier en moeier.

Ach ja, ik geniet toch ook wel hoor, hoe vaak maken we -12 mee in Nederland, en sneeuw en ijs? Zelden! Dus ik snuif straks die vrieskou nog maar even goed in, laat mijn neusharen maar even bevriezen en besef me maar weer hoe lief ze soms ook kunnen zijn, dan kom ik deze dag vast wel door!